Maar piekeren heeft voordelen!‘ zei iemand laatst tegen me. Dat is ook zo. Soms is het heerlijk om even te piekeren. En het helpt je om voorbereid te zijn, om te voorkomen dat er dingen mis gaan. Dingen kunnen vreselijk mis gaan. Maar in het algemeen kan je zeggen dat piekeren een wel heel ineffectieve manier is van problemen oplossen. Hoezo?
waarom piekeren niet effectief is
Piekeren is het blijven hangen in bepaalde gedachten, herkauwen van die gedachten. Vaak gaat het over slechte dingen die zouden kunnen gebeuren in de toekomst. Of ‘had ik maar’s over het verleden. Wanneer je piekert, word je helemaal in beslag genomen door je gedachten en ben je dus afwezig in het hier en nu. Daardoor is het lastig om je aandacht te richten op datgene waar je mee bezig bent. Dat zorgt ervoor dat piekeren vaak een negatieve invloed heeft op je prestaties. Het is niet voor niets dat topsporters zoveel aandacht besteden aan ‘in hun lijf’ zitten, aanwezig zijn in het hier en nu en focussen op het einddoel.
Piekeren is bovendien ineffectief omdat het vaak gaat over zaken waar je op dit momentgeen invloed op hebt. Iets in het verleden dat je anders had willen doen (had ik maar meer genoten van mijn studietijd, had ik die reis toen maar gemaakt ) of wat misschien zou kunnen gebeuren (stel dat het vliegtuig neerstort, wat als ik ziek ben als ik die workshop ga geven,… ). Dat allerergste dat er kan gebeuren gebeurt namelijk heel vaak niet. Mark Twain verwoordde dat ooit zo:
“Ik heb in mijn leven duizenden nare dingen ervaren, waarvan één of twee ook daadwerkelijk zijn gebeurd”.
Laat die tekst even op je inwerken. “De mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest” zou mijn oma zeggen. Dat is waarom piekeren zo ineffectief is. Je bezorgt jezelf er onnodig lijden mee.
wat kan je dan wél doen?
1. kom in actie
Wanneer je piekert over iets in het verleden dat je anders had willen doen, kijk dan wat je daar nu alsnog mee kan doen. Baal je van die reis die je niet gemaakt hebt? Kijk of je hem alsnog kan maken! Als dat een grote stap is: wat is de kleinste stap die je kan zetten? Had je meer van je studententijd willen genieten? Onderzoek dat eens: wat had je dan meer gedaan? Vaak zegt dat iets over wat je belangrijk vindt en wat je meer in je leven zou willen. Bijvoorbeeld: leuke dingen doen met vrienden, vaker gaan dansen. Kan je de komende week iets doen waardoor je daar alsnog invulling aan geeft?
2. ga op zoek naar ‘flow’
Wanneer je merkt dat je ‘in beslag genomen wordt’ door je piekergedachten (lees dat nog eens.. in beslag genomen worden door je piekergedachten.. als je het heel letterlijk neemt wordt het ineens best grappig. Want dat kan namelijk niet!) ga dan iets doen waar je helemaal in op kan gaan. In een ‘flow’ komen heet dat. Voor de één is dat hardlopen. Voor de ander is dat tekenen. Voor mij is dat koken. Bewust bezig zijn met de ingrediënten, zien hoe losse ingrediënten op een wonderlijke manier ineens samen iets nieuws worden, de tafel mooi dekken, goed proeven.
3. wees mild
En wat als het dan tóch gebeurt waar je bang voor was? Je bent ziek terwijl je een belangrijke afspraak hebt. Je maakt een stomme fout. Ja. Dat is vervelend inderdaad. Bedenk je eens wat je zou zeggen tegen een goede vriendin die hetzelfde overkomt? En zeg dat dan eens tegen jezelf. We zijn vaak zo streng voor onszelf.
Stap uit de piekerfabriek: kom aan de keukentafel
Dat laatste, mijn liefde voor eten, heb ik verwerkt in een dagworkshop waar ik zelf ontzettend blij van word: ‘Stap uit de piekerfabriek, kom aan de keukentafel’. Deze geef ik samen met bakpro Anna van Süss gebak. Oefeningen van de coach worden afgewisseld en vervlochten met bakactivteiten. De geur van boter die zich met suiker vermengt. Verse vanille. Met je handen bloem en water kneden tot een deeg. Voelen, ruiken en proeven. Genieten van het heerlijke eten en de prachtige locatie. En dan ook nog eens naar huis met een boel inzichten en praktische handvatten om minder te piekeren.
Kijk op mijn website onder ‘aanbod’ voor meer informatie. Ik zou het heel leuk vinden om jou aan de keukentafel te ontmoeten.
Warme groet,
Stephanie